Op deze donkerste dag van het jaar wil ik graag een lichtboodschap brengen.
De donkere dagen voor kerst kunnen behoorlijk donker aanvoelen en dat begrijp ik helemaal.
Er spelen veel vragen nu; hoe gaan we het vieren? met wie? wat kan wel en wat niet? Dat kan tijdens de dagen dat je met familie wilt doorbrengen heel wat onenigheid veroorzaken.
Ik wil graag iets aan je meegeven wat je kan helpen om het licht in je hart te blijven vinden als je het gevoel hebt dat de donkerte overheerst. Daarvoor zal ik eerst een persoonlijke ervaring met je delen waarbij de donkerte de overmacht kreeg en wij als familie uiteindelijk het licht weer konden zien.
Afgelopen week kwamen wij (door een voorval) in een rollercoaster terecht van een oude familiepatronen. Patronen waarin schuld, slachtoffer -en daderschap een grote rol speelde. Ik zal niet in details treden maar wel wil ik je meegeven hoe we hier met elkaar weer uit zijn geklommen…
Toen we in het donkere gat vielen als familie, wist ik op dat moment echt niet hoe we dit in godsnaam nog recht konden breien. Er waren teveel dingen gezegd en gedaan, waardoor ik het gevoel had dat dit niet meer goed kon komen. Maar juist doordat er geen uitzicht was op verbetering durfde we allemaal onszelf uit te spreken. Hierbij hadden we afgesproken dat iedereen de ervaring bij zichzelf hield, dus hoe hij/zij het had ervaren of waarom hij/zij het gevoel had gekwetst of boos te zijn.
Door alle ervaringen aan te horen, werd ik me ervan bewust dat iedereen een ‘eigen’ bril op had in deze situatie, daardoor werd ik me er ook van bewust dat het niet anders kan dat er zoveel dingen verkeerd werden begrepen. Toen begreep ik ook dat een moeilijke situatie door iedereen anders wordt ervaren en dat het uitspreken van dingen niet bedoelt is om de ander te kwetsen, maar dat dit ‘gewoon’ de bril is van degene waardoor hij/zij kijkt.
Wonderlijk genoeg ontwikkelde onze ingewikkelde onenigheid zich beter en mooier dan dat ik me ooit had kunnen voorstellen. Door op deze manier met elkaar te praten, konden de dikke grijze wolken oplossen en verscheen de zon in ieders hart, waardoor we elkaar weer in liefde konden ‘zien’.
Waarbij mijn (wijze) zus als laatste nog aan toevoegde:
Vraag jezelf altijd af; kies je voor je gelijk of voor je geluk? Als je kiest voor geluk dan zal je van tijd tot tijd je hoofd moeten buigen om de trots van je af te laten glijden. Amen 😉
Dus lieve lezer, mocht het zo zijn dat je in ingewikkelde (familie)taferelen terechtkomt, wees je er dan van bewust dat iedereen zijn eigen bril draagt en de situatie vanuit zijn eigen ervaring beleeft. Blijf met elkaar praten en spreek je uit vanuit je eigen gevoel zonder de ander de schuld te geven.
Geloof me dat kan enorm veel lucht geven en licht brengen.
Ik wens je een mooie midwinter.
Liefs en lichtgroet,
Yvonne Vrijhof
Heks en Kruid
Ps. Bedenk dat na vandaag de dagen (heel langzaam) weer gaan lengen…
