Ontdek de diepten van het Beuk Voorouder Ritueel
Een ritueel waarbij je persoonlijk kunt ervaren wat BEUK-VERBINDING voor jou kan betekenen.
In deze uitgebreide sessie duiken we diep in jouw voorouderlijke lijnen om de verbindingen te verkennen en te begrijpen wat deze betekent voor jouw persoonlijke groei.
Samen gaan we op ontdekkingstocht in het bos, op zoek naar een krachtige Beuk. Ik zal je begeleiden door een ritueel dat gericht is op het ontrafelen van patronen in jouw voorouderlijke lijn. Deze persoonlijke sessie één op één, is volledig gewijd aan jouw ontdekkingsreis (datum & tijd in overleg). Het biedt ruimte en tijd voor jouw persoonlijke reflecties en inzichten.
We gaan de patronen ontrafelen in de voorouderlijn in een uitgebreide sessie. Hiervoor gaan we samen op zoek naar een Beuk in het bos de Heerenduinen (Velsen) waarbij ik je ritueel zal begeleiden in dit proces. Dit is een halve dag sessie, 1 op 1 waardoor er volledig tijd en ruimte voor jouw ontrafelingen is (datum & tijd in overleg).
Maak een reservering voor dit bijzondere ritueel
Hieronder ervaringen van het BEUK VOOROUDER RITUEEL
Gerda
Ik volg de online cursus kruidenspirit bij Yvonne. Deze nieuwe maan stond de beuk centraal. Het contact maken met de beuk en zo werken in je voorouderlijn. Ik ben hiervoor naar Yvonne gegaan die me begeleid heeft in d.m.v. de Beuk contact te maken met mijn voorouderlijn.
We zijn begonnen met een stukje lopen en de gronding. Loslaten van de energie van o.a. de reis, het openstellen voor de boodschappen die ik deze dag mocht ontvangen.
Het universum heeft voor een mooie herfstzon gezorgd. Nadat we gegrond en afgestemd zijn mocht ik zeggen waar we naar toe liepen. Nadat we even op weg waren samen thee gedronken. Onderweg kwamen we veel mensen tegen die open stonden voor contact. Gewoon een hallo, of een praatje.
Nadat de thee hebben we onze wandeling vervolgd . Deze keer in stilte met afstemming op mogelijke boodschappen die op ons pad mochten komen. Op weg na de beuk die me riep. Onderweg mocht ik wat me opviel meenemen. Ik heb toen mijn foto toestel voor de dag gehaald en een paar foto’s gemaakt van bomen die mij opvallen voor mij een verhaal hadden.
Op den duur kwamen we bij een beuk, deze viel me op door zijn wortels. We hebben het erover gehad wat het voor mij betekende. Maar het was niet de goeie boom voor de sessie. Verder gelopen , onderweg tjilpte een vogel. Daar stond een groepje bomen bleken eiken te zijn met daartussen 2 beuken (mannelijke en vrouwelijke energie) Ook stonden er in de voet van 1 van de eiken 3 paddenstoelen. 1 van die beuken was de beuk die me riep. Het vroeg nog wat creatief denk werk om met mijn ruggengraat en hoofd tegen de boom te gaan staan, uiteindelijk ben ik op zijn wortels gaan zitten. Maar het is gelukt.
Yvonne begeleidde me om contact te maken met de beuk, dit ging heel soepel, ook het zien van de voorouder lijn die achter me stond ging erg vlotjes. Ik mocht omschrijven wat ik voelde aan energie in de moeder -en vaderlijn.
Daarna mocht ik me voorstellen dat ik over mijn voorouders vloog om te kijken waar iets nodig is. Ik ging eerst erg ver terug in de lijn van mijn moeders zijde, dit was erg bijzonder om mee te maken. Ik heb daar iets mogen helen. De boodschap kon nog niet ontvangen worden dus ik heb het als cadeau achter mogen laten. Maar hierdoor voelde de situatie al anders. Daarna was er nog iets verder naar voren in de moederlijn, daar heb ik sleutelbloemen gegeven.
Daarop belandde ik in mijn vaderlijn. Dit was heel bijzonder en emotioneel. Zeker omdat, terwijl ik de situatie bekeek en mijn opa een pakketje gaf om later open te maken (wat hij niet wilde accepteren), de spirit van mijn opa daar ook was om me te vertellen dat hij die boodschap die ik had toen niet kon accepteren maar dat hij inmiddels weet hoe het zit en hij het nu wel geaccepteerd heeft.
Hierna mocht ik mijn plaats in de familielijn weer innemen. Weer terug naar het hier en nu. Gevoeld hoe de familielid nu voelde aan beide kanten. Bij mijn moederskant was nu rust. Vaderkant was nu onrustig het thema “ik wil niet dat je weggaat” speelde daar nog.
Een stuk gelopen en de herkenbaarheid in mijn huidige leven besproken. Wat gegeten in het bos, omdat er in de vaderlijn nog wel iets speelde wat dicht bij me ligt. Nog een andere beuk opgezocht. Dit maal een stevige beuk met flinke stam, die zelf ook al het 1 en ander meegemaakt heeft in zijn bestaan, gezien dat sommige taken afgebroken waren.
Ook hier contact gezocht d.m.v. meditatie die Yvonne uitsprak met de kern van de boom. Ik zag me als ware in boom de boom. Mijn stamboom weer achter me gezet en m.b.v. de beuk contact gemaakt met mijn ouders . Ook dit was zeer bijzonder en intens. Ze nader tot elkaar mogen brengen in het proces waar ze op dit moment in zitten. Yvonne vertelde nog dat tijdens een speciaal moment in deze sessie een eekhoorn een groet kwam brengen.(hier heb ik thuis de energetische betekenis van opgezocht in mijn kaarten)
Voordat ik begon aan de sessie was ik ik zoals ik gewend ben. Na de sessie ben ik nog steeds ik, maar intern een heel stuk lichter/ luchtiger als voor de sessie.
Er is echt iets van me afgevallen, wat ik wel bij me droeg. Ook ben ik me wat meer bewust van het voorrecht en de belangrijkheid van mij in de familielijn. Dit komt ook wel door de woorden die Yvonne gebruikt bij de meditatie (hoe ze bij mij binnen gekomen zijn): ‘Kijk eens wie er allemaal nodig zijn geweest zodat jij hier nu kunt zijn wie jij bent. Zie eens hoe belangrijk jij bent’.
Dank je wel Yvonne.
Nel d’Hane
Met Yvonne naar IJmuiden bos geweest. Eerst even kennismaken, hoewel dit eigenlijk niet echt nodig was. Het gevoel was dat ik haar al zo lang ken. Afijn ik moest even aarde, want had me toch wel flink zenuwachtig gemaakt, mede dat ik op krukken het bos in moest en niet wist of mijn rug dit zou houden (nergens voor nodig dus).
Klein ritueel om de kleine beestjes (lees teken) niet in onze bubbel zouden komen en wij vrij konden bewegen. Daarna zijn we opzoek gegaan naar mijn boom. Net voor een bocht zag ik twee bomen De eerste gaf mijn hart aan dat dat de boom was, maar de tweede boom gaf mijn gevoel aan dat dat de boom was. En eerlijk was dit gevoel meer zekerheid om er met krukken bij te komen. Ik heb het toen aan mijn lichaam gevraagd via Touch For Health en ja de boom die mijn hart aan gaf was de boom juiste boom. Deze gaf ook al aan dat er een boom achter hem lag waar ik eventueel nog op kon gaan zitten.
Dus vol vertrouwen (zonder stokken) naar de boom gelopen. Ja echt. Opnieuw aarden en voelen. Haarspeld uitgedaan om meer mijn achterhoofd tegen de boom aan te plaatsen.
Familieopstelling: Links was de vrouwenkant van mijn moeder (mijn moeder hield met haar rechterhand mijn linkerschouder vast en rechts van mijn was mijn vaderskant en daar stonden heel veel verschillende mannen en vrouwen achter elkaar. Een soort van waaier. Ik stond in het midden met mijn boom.
Ik was 7 jaar en zag de rij van mijn moederskant daar waren ongeveer 5 donkere plekken. Ik werd geleid naar de 3e donkere plek: een klein meisje vol met verdriet en angst heel veel angst. Ik keek naar haar en met hulp van Yvonne heb ik gevraagd waarvoor die angst en verdriet. Zij vertelde veel, maar ook dat ze heel veel vreugde haalde uit de dieren en de rest om haar heen, alleen bij die man had ze veel verdriet en dat nam de overhand. Terwijl dat maar een fractie van een deel van haar dag was en zij dit liet overheersen of dat die pijn, verdriet, angst de hele dag was. Toen dat inzicht kwam werd de donkere vlek lichter en zij kreeg kleur op haar wangen en haar gezicht veranderde.
Ik was 19 jaar en moest naar de kant van mijn vader, heel ver weg, naar achteren in de waaier stond een groep mensen te zwaaien. Toen ik daar bij was snapte ik niet wat ik daar moest doen. Ze zwaaide of duwde me af ik weet het niet precies. Heb nog gevraagd wat ik hier moest doen. Geen reactie en wil de eigenlijk terug gaan, toen ik het kleine manneke op de grond zag zitten die niet omhoog kon. Ik ben naar hem toegegaan en heb gevraagd of ik hem kon helpen. Hij zat op de grond met een been gestrekt en het andere been opgetrokken leek een 4. Ik probeerde hem op te trekken, maar dat deed zeer aan mijn eigen lijf en was heel verdrietig want dat ging niet. Ik snapte niet wat ik moest doen en wilde weer terug naar mijn boom. Maar kon hem ook niet laten zitten. Ik kreeg een ingeving dat ik hem van achteren ook omhoog kon duwen en dat heb ik gedaan en dat lukte. Hij had een soort wandelstok met een soort knoest aan de bovenkant. Die kreeg hij van de groep mensen die nu om ons heen kwamen staan. Niet stikkend, maar fijn. Hij zei “jij helpt mij en ik help jou!” wat ik tot nu toe nog niet begrijp, maar de tijd zal het leren. Ik vroeg of ik verder nog kon helpen, maar nee het was genoeg en ik ben terug gegaan naar mijn boom.
We hebben even een pauze genomen en een kop thee en een broodje genomen en gesproken over wat me was overkomen. Enkele verklaringen, maar nog niet heel duidelijk. Later begreep ik dat meer
Ik was 4 jaar en kroop langs de rij met vrouwen en gaande weg werd ik ouder en kon staan, maar ik moest terug naar het begin van de waaier en werd ook weer kleiner. Ik stond in een soort hut met een haardvuur. Het was er bloedheet. Een vrouw in een stoel zei tegen me dat ik moest gaan zitten op een stoof (een vierkante kist met gaatjes aan de bovenkant) Jemig wat was dat warm, mijn kont werd gloeiend heet en ook mijn rechterkant van mijn lijf van de open haard, mijn linkerkant bleef koud (ijskoud) ze zei, nee meer dringend dat ik me moest omdraaien zodat ook de linkerkant warm werd, maar jemig mijn kont wat warm. Ze zat me alleen aan te kijken en zei eigenlijk verder niets. Ik vroeg wel wat ik hier nu moest doen. “Heb geduld” Plotseling stond ze op (jemig wat was die vrouw groot) en gaf mij een hand. We liepen samen naar buiten en heeeeeeeeeel in de verte zag ik mijn boom uit mijn droom van enkele maanden geleden. Alleen nu volop onder de boom bloemen en mensen. Eigenlijk wilde ik er naar toe, maar zij zei strak “Nee niet je tijd” Ze begon moeilijk te ademen soort bronchitis gehoor. Ze wees een onkruid aan dat naast haar deur groeide en zei “pak die even voor mij” mooi plantje met paarse bloemen en de blaadjes waren zacht soort haartjes erop. Ik gaf deze aan haar en zij at de blaadjes op, kauwde erop en haar ademhaling werd rustiger. Ze vertelde dat ik het kruid zou onthouden en weer tegenkomen. En wat ik er dan mee moest doen zou ik dan wel weten. Hierna ben ik teruggegaan naar mijn boom.
Nog gevraagd wat er is gebeurd toen ik 4 jaar was. Ik zat aan mijn houten tafel en stoel in de kamer. Mijn vader en moeder hadden behoorlijk ruzie en ik was best bang. Mijn moeder had een miskraam gehad en mijn vader zei dat hij liever zijn vrouw had dan de kerk. Mijn moeder gaf als antwoord dat ze van de kerk niets mocht gebruiken en gewoon kinderen moest krijgen. Dit ging hart tegen hart naar elkaar toe. Yvonne vroeg of ik nog iets zag als liefde bij die twee. Ja een heel klein sprankeltje echt niet heel veel meer zwart dan groen in die streek. Yvonne zei houd de hand van je vader en moeder vast en geef hen liefde via jouw hartchakra. En echt heel simpel pakte ik de hand van mijn vader en moeder soort drie eenheid en ging naar mijn hartchakra en gaf hen via mij de liefde die ze nodig hadden. Je zag alles verkleuren, maar ook de gezichten van mijn ouders werden zachter. Ik voelde me heel groot en was heel klein. Dacht nog dat is makkelijk dit moet ik onthouden. En ben teruggegaan naar de boom.
We zijn toen op de boomstronk gaan zitten naast mijn boom en hebben lang gesproken over wat er is gebeurd. Nog gekeken naar de numerologie 7+4=11=2 / 19=> 1+9=10=1 // 2+1=3
Ik heb het gevoel dat mijn lichaam, ziel en geest niet één zijn, dus de 3 kan ik misschien samenbrengen zoals ik dat bij mijn ouders heb gedaan. Daar moet ik nog even over nadenken, maar ga daar zeker aan werken.
Ik heb het gevoel, nee ik handel er naar “alles moet ik zelf nog doen” en maar doorgaan, maar wat mij ook duidelijk is geworden dat ik best wat liever voor mezelf mag zijn en niets moet. Je mag je verdriet ook in het openbaar laten zien ik hoef niet altijd stoer te zijn. Pijn is pijn en accepteer deze je zou bijna zeggen omarm deze en laat het er zijn. In plaats van tegenwerken dat geeft meer pijn.
Het was een mooi ritueel mijn eerste en zeker niet mijn laatste. Heb weer veel geleerd en ga hieraan werken.